x تبلیغات
aasblog

بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت لثه

 

بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت لثه

آنتی بیوتیک‌های زیادی برای درمان عفونت لثه وجود دارند.ایمپلنت دندان در رشت  در ادامه برخی از بهترین‌های آنها را با هم بررسی می‌کنیم. 

تتراسایکلین

داروی اصلی که برای مبارزه با باکتری‌ها استفاده می‌شود تتراسایکلین نام دارد. این آنتی بیوتیک بهترین دارو برای عفونت لثه است. تتراسایکلین باکتری‌ها را می‌کشد و جلوی کلاژناز، پروتئینی که عامل تجزیه استخوان و بافت همبند است را می‌گیرد. تتراسایکلین یکی از مهم ترین داروهایی است که برای مبارزه با باکتری‌ها استفاده می‌شود.

آزیترومایسین

آزیترومایسین آنتی بیوتیکی است که در جلوگیری از رشد باکتری‌های عامل پریودنتیت شناخته شده است. در درمان بیماران سیگاری که التهاب لثه دارند موثر است. 

سیپروفلوکساسین

سیپروفلوکساسین، یک باکتری کند رشد اما خطرناک به نام A. actinomycetemcomitans  را که باعث بیماری لثه می‌شود، از بین می‌برد. به همین دلیل جزو بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت لثه به حساب می‌آید.

آموکسی سیلین

آموکسی سیلین دارویی است که برای درمان عفونت‌های ناشی از باکتری استفاده می‌شود. به خودی خود باکتری‌ها را از بین نمی‌برد. در عوض، میکروارگانیسم‌ها را از ساختن دیواره‌ها در اطراف خود باز می‌دارد. به این ترتیب باکتری‌ها تکثیر نمی‌شوند و می‌میرند.

کلیندامایسین

کلیندامایسین آنتی بیوتیکی است که از رشد باکتری‌ها جلوگیری می‌کند. برای درمان بسیاری از عفونت‌های باکتریایی خطرناک استفاده می‌شود. این آنتی بیوتیک رشد باکتری را سخت می‌کند و باعث نابودی آن می‌شود. 

آنتی بیوتیک موضعی

بزرگترین مزیت استفاده از آنتی بیوتیک‌های موضعی برای کمک به درمان عفونت این است که آنها روی نواحی هدف خاص خود تمرکز می‌کنند و بقیه بدن را تحت تاثیر قرار نمی‌دهند. آنتی بیوتیک‌های موضعی، با کاهش تعداد قرص‌هایی که باید مصرف کنید و کاهش شدت عوارض جانبی، در زمان و هزینه شما صرفه جویی می‌کنند. این دارو تحت تشخیص دندانپزشک تجویز می‌شود. 

علائم عفونت لثه چیست؟

عفونت دندان می‌تواند با علائم مختلفی همراه باشد، که ممکن است از یک فرد به دیگری متفاوت باشد. در ادامه، تعدادی از علائم رایج عفونت دندان آورده شده است:

  1. درد: درد شدید و ناگهانی در دندان یا لثه یکی از نشانه‌های عفونت است. این درد ممکن است مداوم و شدید باشد و حتی به سایر مناطق مانند گوش و فک‌ها انتشار یابد.
  2. تورم: تورم لثه اطراف دندان ممکن است یک نشانه از وجود التهاب و عفونت باشد. این تورم ممکن است دردناک باشد.
  3. قرمزی و التهاب: اگر دندان یا لثه اطراف آن قرمز و ملتهب باشد، این نشانه‌ای از وجود عفونت است.
  4. خونریزی: خونریزی لثه به صورت ناگهانی یا در هنگام مسواک‌زدن و خوردن ممکن است به علت التهاب و عفونت باشد.
  5. بوی بد دهان: عفونت‌های دندان می‌توانند منجر به تولید بوی بد دهان شوند که معمولاً به دلیل تجمع باکتری‌ها و آلودگی‌های درون دهان است.
  6. تغییر در طعم: عفونت‌های لثه ممکن است باعث تغییر در طعم دهان شود.
  7. حساسیت به گرما و سرما: دندان‌های آلوده ممکن است به گرما و سرما حساس شوند و در برخورد با مواد گرم یا سرد دچار درد شوند.
  8. خشکی دهان و لثه: عفونت‌ها می‌توانند باعث کاهش تولید ترشحات دهانی و خشکی دهان و لثه شوند.
  9. تغییر در شکل و رنگ دندان: در برخی موارد، دندان‌های آلوده ممکن است تغییرات در شکل و رنگ داشته باشند.

اگر به وجود این علائم در دهان خود پی بردید، بهتر است به دندان‌پزشک خود مراجعه کنید. او می‌تواند تشخیص دقیقی درباره وضعیت دندان‌ها و لثه‌های شما بدهد و در صورت لزوم کار‌های لازم را برای درمان و تسکین علائم عفونت دندان انجام دهد.

بررسی دلایل عفونت لثه و دندان 

عفونت ممکن است از عوامل مختلفی ناشی شود، از جمله:

  • تجمع باکتری‌ها: یکی از دلایل اصلی عفونت لثه و دندان، تجمع باکتری‌ها در دندان (تخمیر خوراک‌های باقی‌مانده در دهان) است. باکتری‌هایی در دهان وجود دارند و با تجمع در نقاطی که دسترسی مسواک به آنها محدود است، می‌توانند عفونت را ایجاد کنند.
  • ترمیم‌های دندانی ناموفق: اگر ترمیم‌های دندانی ناقص یا ناموفق انجام شوند، باعث نفوذ باکتری‌ها به داخل دندان و ایجاد عفونت می‌شوند.
  • ترک دندان: ترک داشتن روی دندان منجر به وارد شدن باکتری‌ها و ایجاد عفونت در دندان می‌شود. اگر جلوی آن گرفته نشود به ریشه دندان و لثه سرایت می‌کند.
  • تروما یا ضربه: ضربه‌ها یا تروماهایی که به دندان وارد می‌شوند، ممکن است منجر به شکستن دندان، تخریب دندان یا شکستگی آنها شده و ایجاد عفونت کنند.
  • عدم مراقبت کامل از دندان: عدم بهداشت دهان و مراقبت ناصحیح از دندان‌ها، منجر به ایجاد پلاک و جرم‌های دندانی می‌شود که باعث تجمع باکتری‌ها و عفونت می‌شود. این باکتری‌ها ممکن است به زیر لثه وارد شود و ایجاد درد و التهاب کنند.
  • جرم دندان: جرم دندان می‌تواند باعث ایجاد فضاهای کوچکی شود که باکتری‌ها در آنجا تجمع می‌یابند.
  • سیستم ایمنی ضعیف: افراد با سیستم ایمنی ضعیف به دلیل بیماری‌هایی مانند دیابت، HIV، سرطان یا دیگر بیماری‌های ایمنی‌، ممکن است به ریسک بالایی از عفونت‌های دندان و لثه دچار شوند.
  • عفونت سابق لثه: افرادی که قبلاً به عفونت دندانی دچار شده‌اند، ممکن است دچار عفونت‌های مجدد شوند.
  • تغذیه نادرست: در افرادی که تغذیه نادرست دارند و غذاهای شیرین، نوشیدنی‌های قندی و مواد غذایی با قند بالا مصرف می‌کنند احتمال عفونت دندان زیاد است. 
  • تغییرات هورمونی: در دوره‌هایی مانند بارداری، دوران قاعدگی یا بلوغ می‌توانند به افزایش احتمال عفونت دندانی منجر شوند.
  • ژنتیک: عوامل ژنتیکی نیز ممکن است تأثیری در افزایش یا کاهش احتمال عفونت‌های دندانی داشته باشند.

تشخیص عفونت دندان و لثه چگونه است؟

تشخیص عفونت دندان توسط دندان‌پزشک یا متخصص درمان ریشه صورت می‌گیرد. برای تشخیص عفونت دندان، دندان‌پزشک از مجموعه‌ای از ابزارها و تست‌ها استفاده می‌کند. در ادامه روش‌های تشخیص عفونت دندان و لثه را بررسی می‌کنیم.

معاینه: دندان‌پزشک ابتدا با معاینه دهان و بررسی دندان‌ها و لثه‌ها، علائم عفونت دندان را بررسی می‌کند. او به دنبال تورم، التهاب، قرمزی، خونریزی و دیگر علائم احتمالی می‌گردد.

عکس‌برداری از دندانی: دندان‌پزشک از انواع عکس‌برداری دندانی مانند رادیوگرافی دیجیتال (X-ray) یا پانورامیک (panoramic) استفاده می‌کند تا تصاویر دقیق‌تری از دندان‌ها و ریشه‌های آنها دریافت کند.

تست‌های تشخیصی: دندان‌پزشک می‌تواند از تست‌های مختلفی برای تشخیص عفونت دندان استفاده کند. برای مثال، ممکن است از تست ضربه (percussion test) کمک بگیرد تا واکنش دندان به لمس و ضربه را بررسی کند.

آزمایش بیوپسی: دندان‌پزشک ممکن است نمونه‌ای از بافت دندان یا لثه را به آزمایشگاه ارسال کند تا نوع عفونت، باکتری‌ها و دیگر جزئیات را تشخیص دهد.

با ترکیب این ابزارها و روش‌ها، دندان‌پزشک می‌تواند تشخیص دقیقی درباره وجود یا عدم وجود عفونت لثه و دندان در شما بدهد. 

روش‌های درمان عفونت لثه و دندان

درمان عفونت لثه و دندان بستگی به شدت و نوع عفونت، محل و وضعیت دندان‌ها، وضعیت عمومی‌بیمار و عوامل دیگر دارد. پس از تشخیص علت عفونت، یک یا چند روش از درمان‌های زیر را برای بهبودی در نظر می‌گیرند. 

مصرف داروی ضد التهاب

در برخی موارد، داروهای ضد التهابی و ضد باکتری ممکن است توسط دندان‌پزشک تجویز شوند تا التهاب‌ها را کاهش دهند و باکتری‌ها را کنترل کنند.

ترمیم دندان

اگر عفونت در ناحیه دندان خراب شده ایجاد شود و آن ناحیه قابل ترمیم باشد، ترمیم دندان می‌تواند به عفونت پایان دهد.

درمان ریشه دندان 

در صورت وجود عفونت در ریشه دندان، درمان ریشه و عصب کشی انجام می‌شود. با این کار عفونت را از ریشه دندان حذف می‌کنند.

درمان لثه 

اگر لثه عفونت کرده است، درمان لثه شامل باز کردن لثه، تمیز کردن سطح ریشه دندان و انجام فرآیندهای جراحی است. 

جراحی ناحیه عفونی

در مواردی که عفونت گسترده باشد و درمان‌های دیگر به تنهایی کافی نباشند، به احتمال زیاد از روش جراحی کمک گرفته می‌شود. در برخی موارد، کشیدن دندان مبتلا به عفونت ضروری است. 

مصرف آنتی‌بیوتیک

در برخی موارد عفونت‌های لثه و دندان با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها درمان می‌شوند. اما باید با دقت و تنها توسط تجویز پزشک مصرف شوند.

تغذیه مناسب و مراقبت از دهان و دندان 

مراقبت منظم از دهان، تغذیه بهینه و کنترل مصرف قند می‌تواند به بهبود سریع‌تر عفونت‌ها کمک کند.

آیا عفونت لثه و دندان خود به خود از بین می‌رود؟

عفونت دندان و لثه به خودی خود بهبود نمی‌یابد و نیاز به درمان دارد. در طول زمان، عفونت‌های دندان می‌توانند بدتر شوند و عوارض جدی‌تری ایجاد کنند. 

عفونت دندان معمولاً از باکتری‌ها یا میکروارگانیسم‌ها ناشی می‌شود که به علت تراکم و بی نظمی‌دندان‌ها، عدم رعایت بهداشت دهان و دندان، ترمیم‌های ناموفق و دیگر عوامل به سرعت تکثیر می‌شوند. این باکتری‌ها باعث التهاب، تورم، درد و مشکلات دیگر می‌شوند.

نکته مهم: تأخیر در درمان عفونت دندان می‌تواند به تشدید علائم منجر شود. در بعضی موارد، عفونت‌های دندانی می‌توانند به موارد جدی‌تری مانند آبسه، عفونت ریشه و عفونت لثه منجر شود. که درمان پیچیده تری باید انتظار داشته باشید. 

راه‌های پیشگیری از عفونت دندان و لثه

پیشگیری از عفونت لثه و دندان مهم است و می‌تواند باعث حفظ سلامت آنها شود. در ادامه برخی از راه‌های پیشگیری از عفونت دندان را با هم بررسی می‌کنیم. 

مراقبت دهان و دندان روزانه 

روزانه دو بار مسواک زدن و کشیدن نخ دندان، برای تمیز کردن دندان‌ها و فضاهای میان آنها بسیار مهم است.

مصرف محدود قند و شیرینی

مصرف زیاد قند و شیرینی می‌تواند به تشکیل ترکیبات باکتریایی و ایجاد عفونت‌ها منجر شود. سعی کنید مصرف شیرینی و نوشیدنی‌های قندی را محدود کنید.

تغذیه مناسب

تغذیه مناسب باعث تقویت سیستم ایمنی بدن و مقاومت به عفونت‌ها می‌شود. مصرف مواد غذایی دارای ویتامین‌ها و مواد معدنی کمک کننده هستند.

ترمیم صحیح دندان

اگر دندان‌های ترمیم شده دارید، اطمینان حاصل کنید که ترمیم‌ها به درستی انجام شده و هیچ راه نفوذی وجود ندارد که باعث تجمع باکتری شود.

مراجعه به دندان‌پزشک به صورت دوره‌ای

مراجعه منظم به دندان‌پزشک برای معاینه و جرم گیری حداقل دوبار در سال می‌تواند عفونت‌ها را کنترل کند.

مراقبت از لثه

مراقبت از لثه‌ها نیز بسیار مهم است. استفاده از نخ دندانی یا برس دندانی مناسب می‌تواند به تمیز نگه داشتن لثه‌ها کمک کند.

جلوگیری از وارد شدن ضربه به دهانی

ضربه به دهان می‌تواند به تخریب دندان‌ها و ایجاد آسیب‌های باکتریایی کمک کند. در ورزش‌ها و فعالیت‌های خطرناک، از محافظ دهان استفاده کنید.

مدیریت تنش

استرس و تنش باعث کاهش سیستم ایمنی بدن می‌شود. مدیریت تنش و استرس از طریق روش‌های مانند مدیتیشن، ورزش و تمرینات تنفسی می‌تواند به بهبود سلامت دهان کمک کند.

عدم مصرف تنباکو و محصولات دخانیاتی

مصرف تنباکو و محصولات دخانیاتی باعث خشکی دهان و افزایش خطر عفونت‌ها می‌شود. از مصرف این محصولات خودداری کنید.

https://drshamsdentist.com/%D9%84%D9%85%DB%8C%D9%86%D8%AA-%D8%AF%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D8%B4%D8%AA/

مصرف آب کافی

مصرف کافی آب می‌تواند باعث ترشح بهتر بزاق شده و از خشکی دهان جلوگیری کند. همچنین به شستشوی باکتری‌ها کمک می‌کند.

نکات بهداشتی در ارتباط با استریل تجهیزات

 نکات بهداشتی در ارتباط با استریل تجهیزات یکی از موارد بسیار پراهمیت و البته گسترده ای می باشند که نیازمند توجه بسیاری هستند.قیمت سکوبندی ازمایشگاهی چرا که بر اساس آمارهای به دست آمده وسیله ها و تجهیزات پزشکی که غیر استریل و آلوده هستند، عفونت های بیمارستانی بسیاری را ایجاد می کنند. از این رو باید میکروارگانیسم های موجود را حذف کرد تا میزان آلودگی بر روی ابزارها و تجهیزات را به حداقل رساند و کاهش داد. نکات مختلفی در رابطه با استریل آلودگی زدایی ابزارهایی که در بیمارستان ها و یا آزمایشگاه ها مورد استفاده قرار می گیرند وجود دارند.

نکات بهداشتی در ارتباط با استریل تجهیزات چیست ؟

هنگامی که تجهیزات مختلف می خواهند استریل و یا گندزدایی شوند باید نکات بهداشتی خاصی در آن ها مورد توجه قرار بگیرد. به طور کلی دستورالعمل های مختلفی در این باره وجود دارند که هر کدام از آن ها اهمیت ویژه ای را به خود اختصاص داده اند. به همین علت در ادامه به بررسی مهم ترین آن ها خواهیم پرداخت.

چه وسیله هایی برای شستشوی تجهیزات مورد نیاز است؟

یکی از نکات بهداشتی در ارتباط با استریل تجهیزات با اتوکلاو این است که وسیله های مربوط به عملیات شستشو باید به درستی انتخاب شوند. این موضوع اهمیت بالایی را به خود اختصاص داده است و در مکان های بهداشتی باید توجه ویژه ای به هر کدام شود. این وسیله ها شامل موارد زیر می شوند:

  1. بهره مندی از برس
  2. استفاده از آب و صابون
  3. تهیه ظروف درب دار به منظور قرار دادن وسیله ها در آن
  4. فراهم کردن وسیله حرارتی

چگونه وسیله ها را شستشو دهیم؟

روش های خاصی برای شستشوی تجهیزات و وسیله ها به منظور از بین بردن آلودگی ها و میکروارگانیسم ها وجود دارند و هر کدام از آن ها باید از اصول خاصی پیروی کنند و در بین نکات بهداشتی در ارتباط با استریل تجهیزات قرار می گیرند. برای اینکه تجهیزات شسته شوند در ابتدا نیاز است تا فرد یک دستکش ضخیم را بپوشد و سپس با آب و صابون و همچنین برس اقدام به تمیز کردن آن ها نماید. همچنین ظروف فلزی و شیشه ای یک روش مشترک را برای تمیزکاری دارند.

وسیله هایی که خونی هستند اهمیت بسیار بالایی را پیدا کرده اند. از آنجایی که خون سرشار از آلودگی می باشد بلافاصله پس از استفاده باید شسشته شوند و برای اینکار باید آب سرد مورد بهره وری قرار بگیرد. خون جزو ماده هایی می باشد که به سرعت منعقد می شود. از این رو اگر بلافاصله شسته و تمیز نشود، خشک می شود و در پاک کردن آن نیز فرد با سختی روبه خواهد شد. به همین علت این مورد از نکات بهداشتی در ارتباط با استریل تجهیزات باید به صورت کامل رعایت گردد؛ وگرنه آلودگی های میکروبی بسیاری ممکن است ایجاد کرد که خطرات بسیاری را با خود به همراه خواهند داشت.

چه روش هایی برای استریل کردن تجهیزات وجود دارند؟

روش های مختلفی وجود دارند که با استفاده از آن ها می توان عملیات استریل کردن را به انجام برساند که هر کدام از آن ها نکات و ویژگی های خاص خودشان را دارند که در ادامه می توانید با آن ها آشنا شوید.

1. استریل کردن با بهره مندی از حرارت مرطوب
هنگامی که برای استریل کردن تجهیزات از حرارت مرطوب استفاده می شود، منظور دستگاه های اتوکلاو می باشد. دمای مورد نیاز در این روش 121 درجه سانتی گراد بوده و فشاری معادل با فشار اتمسفر را نیاز دارد. مدت زمانی که تجهیزات باید در این دستگاه قرار بگیرند، 20 دقیقه می باشد. پک و یا بیکسی که قرار است در داخل دستگاه قرار بگیرد باید به همراه چسب اتوکلاو باشد. همچنین دریچه مخصوص بیکس ها قبل از اینکه در داخل اتوکلاو قرار بگیرند باید باز باشند و این فرآیند هنگامی که قرار است آن را برداریم، باید بسته باشد. این مورد از نکات بهداشتی در ارتباط با استریل تجهیزات بسیار حائز اهمیت و مهم است.

2. استریل کردن با کمک حرارت خشک
حرارت خشک و یا فور یکی دیگر از راه های استریل کردن تجهیزات می باشد. پک آماده شده را باید در داخل دستگاهی بگذاریم که دمای 170 درجه سانتی گراد را به خود اختصاص داده است. مدت زمانی که دستگاه فور نیاز دارد تا تجهیزات را ضد عفونی کند، 2 ساعت می باشد. هنگامی که معرف موجود از خود تغییر رنگ را به اشتراک بگذارد، بدین معناست که عملیات استریل کردن به پایان رسیده است.
3. ضد عفونی و استریل کردن به وسیله جوشاندن
نکات بهداشتی در ارتباط با استریل تجهیزات مربوط به روش های آن می باشد که جوشاندن در بین این موارد قرار می گیرد. جوشاندن یکی از بهترین راه هایی است که با استفاده از می تواند تجهیزات را ضد عفونی کرد و مدت زمان کمی را نیز به خود اختصاص داده است. زمانی از این روش بهره گرفته می شود که نتوان به فور و یا اتوکلاو دسترسی داشت. مدت زمانی که نیاز است تا تجهیزات در این روش ضد عفونی شوند 20 تا 30 دقیقه می باشد.
برای اینکه بتوان با استفاده از یک روش سریع و ساده میکروارگانیسم های مربوط به ویروس ایدز و هپاتیت را از بین برد، بهترین روشی که در پیش روی کارکنان آزمایشگاه ها و بیمارستان ها قرار گرفته شده است، همین مورد است.

به این نکات بهداشتی در ارتباط با استریل تجهیزات توجه کنید

مواد بسیار مهم تر دیگری وجود دارند که مربوط به حفظ وسایل بعد از استریل کردن است. این نکات مهم شامل موارد زیر می شوند:
• پک استریل شده نباید به هیچ عنوان باز بماند. چرا که آلودگی های بسیاری بر روی آن خواهد نشست.
• برای اینکه از تجهیزات موجود در پک استریل استفاده کنید نیاز است تا آن ها را با یک پنس سیار استریل گرفت.

https://hakimazma.com/%d8%af%d8%b3%d8%aa%da%af%d8%a7%d9%87/%d8%a7%d8%aa%d9%88%da%a9%d9%84%d8%a7%d9%88/


• همچنین اگر پک استریل شده را در داخل یک پارچه گذاشته باشید، تنها 30 روز تاریخ انقضا دارد.
• از دیگر نکات بهداشتی در ارتباط با استریل تجهیزات این است که اگر آن ها را در داخل پک کاغذی گذاشته باشید، 15 روز تاریخ انقضا دارد.

اجزای اتوکلاو

 اتوکلاو یکی از دستگاه هایی است که برای استریل کردن مواد، ابزار و تجهیزات استفاده می شود.قیمت اتوکلاو ازمایشگاهی استریل کردن به معنای از بین بردن کامل تمام میکروارگانیسم ها اعم از باکتری ها، قارچ ها و درصد بالایی از ویروس ها در تمامی اشکال زنده، فعال، غیر فعال و یا مرده است. استریلیزاسیون یکی از فرآیند های بسیار مهم برای انجام خدمات بهداشتی و درمانی آزمایشگاهی و لازمه تمام مراکزی است که به هر نحو نیاز به پاکیزگی کامل برای حفظ سلامت و یا انجام کار های تحقیقاتی، دارند. از اتوکلاو به طور گسترده در صنایع مواد غذایی و دارویی، آزمایشگاه ها و کارخانه های سازنده مواد و وسایل استریل با این اهداف عمده استفاده می شود:

– تهیه وسایل مورد استفاده در نمونه گیری مانند سوزن ها، لوله ها و ظروف که همه باید استریل باشند.

– تهیه وسایل مورد استفاده جهت کشت های میکروبی مانند لوله های آزمایش، پیپت، محیط کشت و ظروف مورد استفاده در کشت.

– استریلیزاسیون ابزار معاینه و جراحی

– استریلیزاسیون شان و البسه مورد استفاده در اتاق های عمل مانند گان جراحی

طبق تعریف سازمان نظارت بر غذا و داروی ایالات متحده آمریکا (FDA)، اتوکلاو طبق حذف مطمئن یک شیئ و بر اساس مطالعات آماری طبقه بندی می شود. یک شیئ در مقایسه با اشیای دیگر که مراحل استریلیزاسیون یکسان را طی می کنند، زمانی استریل در نظر گرفته می شود که احتمال استریل نبودن آن کمتر از یک در میلیون در نظر گرفته شود. این اندیس، سطح اطمینان استریل بودن (Sterility Assurance Level) نامیده می شود و غیر فعال شدن میکروب ها در مراحل استریلیزاسیون را بیان می کند.

اتوکلاو آزمایشگاهی چیست | فروش اتوکلاو | آشنایی با اتوکلاو با استفاده از خواص ترمودینامیک آب و با بهره گیری از حرارت و فشار در محفظه بسته کار می کنند. اتوکلاو دمای بخار آب را به بالاتر از ۱۰۰ درجه رسانده و با در نظر گرفتن زمان مشخص، طبق پروتکل های مندرج در راهنمای دستگاه با توجه به نوع ماده، فرآیند استریلیزاسیون را انجام می دهد. بخاری که در اتوکلاو ها استفاده می شود، در وسیله خاصی با استفاده از انرژی الکتریکی یا سوخت قابل احتراق و با انتقال انرژی گرمایی به آب، تولید می شود.

این وسیله، جوش آورنده آب یا ژنراتور نامیده می شود و یکی از اجزای اصلی دستگاه اتوکلاو می باشد. اتوکلاو ها سیستم های تامین بخار مختلفی دارند که از ژنراتور بخار منشا می گیرد. سیستم تامین بخار معمولا با مقاوم های الکتریکی کار می کند. و از پیش داخل دستگاه اتوکلاو قرار داده شده است و یا به عنوان یک وسیله جانبی، توسط سازنده تهیه می شود. در شرایط طبیعی و تعریف شده، آب در فاز مایع در دمای ۱۰۰ درجه سانتیگراد جوشیده و به بخار تبدیل می شود.

در شرایطی که فشار کاهش یابد، آب در دمای پایین تر و اگر فشار افزایش یابد، در دمای بالاتر می جوشد. حال سیستم اتوکلاو به گونه ای طراحی شده است که با بهره گیری مناسب از این رابطه فشار و دمای جوشیدن آب، با صرف انرژی کمتر و با افزایش فشار، به دما های بالاتر از ۱۰۰ درجه دست یافته و محیط را را برای استریلیزاسیون مهیا کند.

اجزای اتوکلاو

به بیان شرح مختصری از اجزای رایج در دستگاه اتوکلاو می پردازیم. توجه کنید. که تنوع اجزا و تفاوت های آنان به طراحی ها و شرکت های تولید کننده دستگاه اتوکلاو بستگی دارد. و توضیحات مختص هر دستگاه و معرفی قطعات، در دفترچه راهنمای هر دستگاه به طور کامل درج شده است.

دریچه ایمنی (Safety Valve) : ابزاری که از افزایش  بیش از حد فشار بخار آب جلوگیری می کند. این این دریچه ها عمدتا در اتاقک استریلیزاسیون و نیز محافظ بیرونی اتوکلاو نصب می شوند.

فشار سنج اتاقک (Chamber Manometer) : ابزار مکانیکی است که فشار بخار در اتاقک استریلیزاسیون را نشان می دهد.

فشار سنج بیرونی (Jacket Manometer) : ابزار مکانیکی است که فشار بخار را در داخل محافظ بیرونی دستگاه اتوکلاو نشان می دهد.

اتاقک استریلیزاسیون (Sterilization Chamber)  محفظه ای که وسایل و موادی که باید استریل شوند، در آن قرار داده می شوند. زمانی که در اتاقک بسته است، محفظه از فضای بیرون جدا می شود و هنگامی که فرایند استریلیزاسیون در حال انجام است اتاقک با بخار تحت فشار قرار می گیرد.

مجرای تخلیه مایع غلیظ درون اتاقک سترون سازی (Chamber Condensation Evacuation Line): مجرایی که مایع غلیظی که در اثر فرآیندهای انتقال گرما بین بخار و لوازمی که استریل می شوند. ایجاد می شود را جمع آوری و به فضای خارج از محفظه استریلیزاسیون انتقال می دهد.

مجرای تخلیه مایع غلیظ محافظ بیرونی (The jackets Evacuation Line): مجرایی که مایع غلیظ تشکیل شده در اثر انتقال گرما بین بخار و دیواره های محافظ را به خارج انتقال می دهد.

درب اتوکلاو (Autoclave Door) : وسیله ای که اتاقک استریلیزاسیون را از محفظه بیرونی جدا می کند. درب اتوکلاو معمولا مجهز به ابزار ایمنی است و زمانی که فشار درون اتاقک بالا می رود، از باز شدن در ممانعت می کند.

همچنین درزگیر هایی برای جلوگیری از خروج بخار از اتاقک استریلیزاسیون در زمان کار دستگاه، وجود دارد. درهای اتوکلاو ممکن است به صورت دستی یا الترو مکانیکی عمل کنند.

دستگیره در (Door Handle) : ابزاری است که در بعضی دستگاه ها به کاربر اجازه باز و بسته کردن در را می دهد.

دماسنج (Thermometer) : وسیله ای که دمای هر مرحله از استریلیزاسیون را در اتاقک اتوکلاو نشان می دهد.

خروجی بخار در پایان چرخه (Vapour Exit at the End of the Cycle): با اتمام چرخه استریلیزاسیون ، بخار از طریق روش های کنترل شده از اتوکلاو خارج می شود.

محدود کننده عبور بخار در چرخه استریلیزاسیون مایعات (Vapour passage Restriction for liquid Sterilization Cycle): ابزار مکانیکی که عبور بخار آب را در چرخه استریلیزاسیون مایعات محدود می کند تا دما به شیوه ای کنترل شده کاهش یافته و از جوشیدن مایعات استریل شده، جلوگیری شود.

مجرای تخلیه بخار در استریلیزاسیون مایعات (Vapour Evacuation Duct for Sterilization of Liquids ): مسیری که بخار در زمان استریلیزاسیون مایعات با عبور از درون محدود کننده عبور بخار، طی می کند.

لوله تخلیه بخار در چرخه استریلیزاسیون سریع (Vapour Evacuation Line During the Rapid Sterilization Cycle): مسیری که بخار آب در هنگام چرخه استریلیزاسیون سریع طی می کند.

لوله تامین بخار (Vapour Feed Line) : لوله تغذیه کننده اتوکلاو با بخار آب. این لوله حاوی کنترل کننده ها و ضمائمی است که رسیدن بخار آب به اتوکلاو را تحت شرایط قید شده برای استریلیزاسیون، سبب می شود.

دریچه فیلتردار ورود هوا (Air Admission Valve Filter) : وسیله ای که در پایان چرخه استریلیزاسیون به هوای فیلتر شده اجازه عبور می دهد. این دریچه، فشار اتاقک استریلیزاسیون را با فشار اتمسفر، برابر می کند.

محافظ (Jacket) : فضای گردش بخار در اطراف اتاقک استریلیزاسیون. هدف محافظ، انتقال گرما به اتاقک و به حداقل رساندن میزان مایع غلیظ شده است. این فضا از طریق لوله هایی که توسط دریچه های الکتریکی کنترل می شوند، به اتاقک و فاضلاب راه می یابد. لازم به ذکر است که همه ی نوع های دستگاه اتوکلاو محافظ ندارند. در برخی مدل ها، مقاوم های الکتریکی در اطراف اتاقک استریلیزاسیون، جایگزین محافظ ها شده اند.

دریچه تنظیم ورود بخار: وسیله ای مکانیکی است که فشار بخار ورودی به اتوکلاو را کنترل و تنظیم می کند. بسته به نوع چرخه انتخاب شده، فشار و دما متفاوت خواهد بود. با افزایش فشار، دما بیشتر و هرچه فشار کمتر باشد، دما کمتر می شود.

لوله تامین بخار: لوله ای که بخار را از مخزن آب گرم یا تولید کننده بخار دریافت و به اتوکلاو می رساند.

دریچه بخار :(Vapour Trap) وسیله ای که برای بهره گیری حداکثری از انرژی گرمایی بخار طراحی شده و از خروج بخار از سیستم جلوگیری می کند. دریچه بخار، تنها به مایع غلیظ تشکیل شده در اتاقک، محافظ و لوله های دستگاه اتوکلاو اجازه خروج می دهد.

https://hakimazma.com/%d8%af%d8%b3%d8%aa%da%af%d8%a7%d9%87/%da%a9%d9%88%d8%b1%d9%87/

فاضلاب: لوله جمع آوری و خروج مایع غلیظ تولید شده در اتوکلاو است. امروزه انواع دستگاه اتوکلاو، از سیستم های کنترل کننده مجهز به میکروپروسسور استفاده می کنند و تمام دریچه ها و ضمائم آنها، طبق برنامه از پیش تعیین شده موجود در حافظه دستگاه، کار می کنند. همچنین تمام عملکرد ها در سیستم ثبت شده و اجازه بررسی مراحل مختلف استریلیزاسیون را به کاربران می دهد. بررسی کارکرد سیستم های ثبت، از جهت کنترل کیفی دستگاه اتوکلاو ضروری است.

عفونت دندان عصب کشی شده بعد از چند سال

 

عصب کشی دندان چیست؟

درمان ریشه یا عصب کشی برای درمان پوسیدگی‌های عمقی استفاده می‌شود و شامل سوراخ کردن دندان برای حذف کردن پالپ‌های دندان موردنظر است.ایمپلنت دندان در رشت  پس از این که دندانپزشک دندان را با ابزارهای متفاوت تراش داد و حفره ایجاد کرد، پالپ دندان خارج می‌شود و حفره باقی مانده برای جلوگیری از عفونت دندان عصب کشی شده بعد از چند سال و داشتن ظاهری عادی با استفاده از یک پر کننده مهر و موم خواهد شد. در صورت لزوم، ممکن است یک روکش در بالای دندان قرار داده شود تا از آن بیشتر محافظت شود. 

در صورت داشتن علائم زیر به عصب کشی دندان نیاز پیدا خواهید کرد:

  • ایجاد یک برآمدگی کوچک روی لثه 
  • دندان درد شدید هنگام گاز گرفتن یا جویدن
  • حساسیت زیاد به غذاهای گم یا سرد

هنگامی که پوسیدگی دندان به عمق پالپ دندان نفوذ می‌کند، به عصب کشی نیاز خواهید داشت. در طول درمان، از بی حسی موضعی برای بی حس کردن دندان تحت درمان استفاده می‌شود. سپس دندانپزشک، تاج دندان را سوراخ می‌کند تا زمانی که به پالپ برسد. در مرحله بعد، پالپ را تمیز می‌کند و آن را خارج می‌کند. پس از تمیز شدن پالپ‌ها، از گوتا پرکا برای مسدود کردن بالای تاج دندان استفاده می‌کند. یک پانسمان موقت در این ناحیه انجام می‌شود تا زمانی که روکش سفارشی برای ترمیم کامل دندان ساخته شود. 

عفونت دندان عصب کشی شده چیست؟

عصب کشی دندان‌ها اغلب پس از پوسیدگی، پر کردن نامناسب یا آسیب دیدگی دندان به طرز قابل توجهی ضروری می‌شوند. این شرایط به باکتری‌های موجود در دهان اجازه می‌دهد تا به پالپ آسیب پذیر در مرکز دندان برسند و عفونت را ایجاد کنند. یک عصب کشی نادرست ممکن است تمام این باکتری‌ها را حذف نکرده باشد و زمینه عفونت دندان عصب کشی شده بعد از چند سال را فراهم کند. 

هنگامی که شرایط قبلی روی دندان و ریشه آن تاثیر بگذراند، ممکن است طیف وسیعی از علائم را تجربه کنید.  این علائم عبارتند از:

  • فشار و درد مداوم
  • تورم لثه درد شدید هنگام جویدن
  • حساسیت به گرما و سرما یا احساس در پس از مصرف غذاهای گرم و سرد.

همه این علائم نشان می‌دهند که در پالپ دندان شما مشکلی وجود دارد که در قسمت داخلی آن بوده و توسط دندانپزشک باید بررسی شود.

چه چیزی باعث ایجاد عفونت دندان عصب کشی شده بعد از چند سال می‌شود؟

موارد زیادی وجود دارند که نشان می‌دهند یک دندان پس از عصب کشی دوباره عفونت می‌کند. اگر دندانپزشک در قرار دادن تاج دندان‌ها تاخیر داشته باشد، احتمال نفوذ باکتری‌های مضر و ابتلا به عفونت بالا می‌رود. ریشه‌های دندان بسیار حساس هستند. اگر دچار ترک خوردگی بشوند، احتمال ایجاد عفونت در آنها بالا می‌رود. اگر دندانپزشک بعد از خارج کردن پالپ کانال‌های دندان را به طور کامل تمیز و ضدعفونی نکند، احتمال نفوذ باکتری در آنان بالا خواهد رفت. اگر گوتاپرکا بیش از اندازه بزرگ باشد یا به اندازه کافی روی دندان را نپوشاند، اجازه می‌دهد که باکتری‌ها برای بار دیگر بتوانند به داخل دندان نفوذ کنند. 

آیا عفونت می‌تواند به دندان‌های دیگر نیز سرایت کند؟

متاسفانه باید گفت که بله معمولا عفونت یک دندان این امکان را دارد که به سایر دندان‌ها، لثه و حتی فک نیز منتقل شود. حتی اگر عفونت دندان عصب کشی شده بعد از چند سال اتفاق بیفتد، می‌تواند از طریق بافت اطراف دندان به سایر قسمت‌های دهان گسترش یابد. عدم درمان این عفونت باعث گسترش این امر می‌شود. در نتیجه، به محض این که متوجه چیز غیر عادی شدید، باید به دنبال درمان باشید. در غیر این صورت، در موارد شدید عفونت ممکن است به صورت، فک و حتی جریان خون گسترش یابد.

علائم عفونت دندان عصب کشی شده بعد از چند سال

پس از انجام عصب کشی دندان، مهم است که مراقب ایجاد علائم هرگونه عفونتی باشید. جلوگیری از گسترش عفونت بالقوه نه تنها برای سلامت دندان شما بلکه برای سلامت بدن شما نیز مهم است. اگر عفونت به سرعت تشخیص داده شود، می‌توان آن را بدون اضافه شدن مشکلی دیگر درمان کرد. تمامی علائمی که نشان دهنده عفونت دندان عصب کشی شده بعد از چند سال هستند به شرح زیر است:

آبسه

آبسه روی لثه نزدیک دندان آسیب دیده نشان دهنده ایجاد بافت عفونی روی آن است. انتشار مایع یا چرک در آبسه می‌تواند اتفاق بیفتد و لازم نیست که حتما دردناک باشد. اگر قبل از عصب کشی دندان آبسه را تجربه کرده اید و در طول ۷ تا ۱۰ روز از بین نرفت، نشان دهنده این است که عفونت به طور کامل برطرف نشده است. 

تغییر رنگ دندان

ه زمان که رنگ دندان تغییر کند، نشان دهنده این است که عفونت به پالپ دندان رسیده و باعث تیره تر شدن مینای دندان شما شده است. بافت‌های داخل کانال ریشه با گسترش عفونت از بین می‌روند و دندان را به رنگ قهوه ای تیره یا زرد در می‌آورند. 

ایجاد درد

پس از عصب کشی دندان، داشتن درد شایع است. با این حال، این که درد دندان پس از چند سال دوباره شروع شود، باعث می‌شود که دندانپزشک بخواهد دوباره دندان را معاینه کند. اگر دندان دوباره به عفونت مبتلا شده باشد، درد آن به شکل قابل توجهی افزایش می‌یابد. درد ناشی از عفونت شدید و مداوم است و از نوک ریشه به لثه و فک شما گسترش می‌یابد. اگر این درد پس از سه روز این نرفته باشد، باید به دندانپزشک مراجعه کنید. 

بوی بد دهان

در حالی که بوی بد می‌تواند نشان دهنده خیلی چیزها باشد، اما معمولا بوی بد دهان نشان دهنده عفونت دهان است. اگر تمیز کردن دندان‌ها و رعایت بهداشت به طور کامل بو را از بین نمی‌برد، احتمالا به دلیل شکست در انجام عصب کشی است. علاوه بر بوی بد ممکن است گاهی اوقات طعم تلخ را هم حس کنید. 

خستگی

امکان دارد پس از هر جراحی دندانپزشکی احساس خستگی کنید، اما اگر این خستگی پس از یک هفته برطرف نشود، به معنی وجود مشکل در بدن شما است. افزایش خستگی اغلب نشانه انتقال عفونت دهان به خون شماست. رگ‌های خونی می‌توانند پاتوژن‌ها را به بقیه بدن و اندام‌های شما منتقل کنند، بنابراین عفونت در دهان می‌تواند باعث مشکلات دیگری مانند خستگی شود.

تب

داشتن تب نشان می‌دهد که بدن شما در تلاش است تمامی باکتری‌های موجود در بدن را از بین ببرد. اگر متوجه دمای بالای بدن و سایر نشانه‌ها مانند درد شدید، ممکن است که دچار عفونت دندان عصب کشی شده بعد از چند سال شده باشید. 

علت درد دندان روکش شده بعد از چند سال 

بسیاری از افراد پس از عصب کشی کردن دندان‌ها درخواست روکش کردن آن را هم می‌دهند که هم برای جلوگیری از ورود باکتری مفید است و هم می‌تواند آن را از ایجاد ضربه محافظت کند. همچنین روکش دندان می‌تواند تا حدی دندان‌ها را با یکدیگر هم سطح کند و از خشن شدن سطح دندان پر شده جلوگیری کند. 

اما نکته قابل توجه در مورد روکش دندان‌ها این است که آن‌ها هم می‌توانند در معرض عفونت و پوسیدگی قرار بگیرند. از آن جایی که با وجود روکش دندان همچنان یک بافت زنده به حساب می‌آید، در نتیجه احتمال پوسیدگی آن تا حد بالایی وجود دارد. اگر دندانپزشک قبل از روکش کردن دندان‌ها آن‌ها را به خوبی جرم گیری، عصب کشی و پر نکرده باشد، خطر پوسیدگی دندان‌ها همیشه وجود دارد. گاهی اوقات ممکن است در اثر عفونت لثه یا دندان روکش شده، شما دچار عفونت شوید که این امر موجب حس کردن درد زیادی خواهد شد. داشتن سینوزیت می‌تواند احتمال بروز عفونت در دهان و دندان‌ها را افزایش دهد. 

از آن جایی که در حین عصب کشی و روکش کردن، دندان بسیار حساس می‌شود و اگر قبل از روکش کردن عصب کشی انجام نشده باشد، احتمال بروز عفونت بسیار بالا خواهد رفت و دندان در برابر عفونت، گرما و سرما بسیار حساس می‌شود. 

آیا احساس درد پس از عصب کشی دندان‌ها امری طبیعی است؟

وجود چند روز درد و التهاب یا ناراحتی جزئی پس از چند روز کاملا طبیعی است. اعصاب اطراف دندان می‌توانند در حین عصب کشی آسیب ببینند. همچنین احتمال متورم یا متلهب شدن آن‌ها وجود دارد که هنگام غذا خوردن بسیار آزاردهنده خواهد شد. در حین عصب کشی دندانپزشک از یک ابزار تیز نزدیک به لثه استفاده می‌کند که اگر دقت کافی در حین استفاده از آن را نداشته باشد، ممکن است باعث آسیب دیدن بافت مجاور شود. 

دندانپزشکان اغلب از یک مسکن برای تسکین درد هنگام بروز عفونت استفاده می‌کنند. اگر یک تا دو هفته پس از درمان درد شدیدی را تجربه می‌کنید، به هیچ وجه طبیعی نیست و اغلب به این معنی است که عفونت در آن نفوذ کرده است. معمولا عفونت‌های سطحی پس از چند وقت برطرف می‌شوند، اما ممکن است عفونت دندان عصب کشی شده بعد از چند سال به وجود بیاید که نسبتا نگران کننده خواهد بود. 

استفاده از آنتی بیوتیک برای عفونت دندان

قبل از هر نوع اقدام برای درمان، ابتدا دندانپزشک باید وضعیت دندان را به طور کامل ارزیابی کند تا ببیند که عفونت دندان عصب کشی شده بعد از چند سال در چه وضعیتی قرار دارد. برای این کار از اشعه ایکس استفاده می‌شود. اگر وجود عفونت در دندان‌ها ثابت شد، باید به یک متخصص ریشه مراجعه کنید تا درمان لازم را برای شما انجام دهد. دندانپزشک متخصص ابتدا روکش دندان و مواد پر کننده را جدا کرده و کانال‌های دندان را مجددا تمیز می‌کند. سپس آن‌ها را می‌بندد و به صورت موقت پر می‌کند. سپس در جلسه بعدی آن را به صورت دائمی ترمیم می‌کند. 

https://drshamsdentist.com/%D9%84%D9%85%DB%8C%D9%86%D8%AA-%D8%AF%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D8%B4%D8%AA/

اگر عفونت دندان عصب کشی شده بعد از چند سال عود کند، ابتدا باید به دنبال از بین بردن عفونت باشید تا وضعیت عفونت به سایر نواحی انتقال پیدا نکند. برای این کار می‌توانید از مسکن‌ها و آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده کنید تا عفونت از بین برود. سپس می‌توانید به دنبال ترمیم دندان عصب کشی شده باشید. 

کوره های آزمایشگاهی

 کوره های آزمایشگاهی یا الکتریکی یکی از تجهیزات بسیار پر کاربرد در مراکز تحقیقاتی و صنایع هستند.سکوبندی ازمایشگاهی  در این  تجهیزات به منظور کنترل هر چه بیشتر دما و همچنین افزایش دقت کاری، از محفظه ای کاملا عایق شده با آجر نسوز، سیمان نسوز و پنبه نسوز استفاده می شود. این محفظه توسط المنت های الکتریکی در اطراف و یا قسمت بالایی دستگاه، بسته به جنس المنت دمایی بین ۱۱۰۰ درجه سانتی گراد تا 1800 درجه سانتی گراد ایجاد کرده که جهت ذوب برخی مواد و نیز گرفتن خاکستر برخی دیگر از مواد کاربرد دارد. مهمترین فاکتور جهت استفاده از کوره های الکتریکی، دقت دمای نشان داده شده روی نمایشگر کوره و همچنین جلوگیری از هدر رفت دمای کوره می باشد. به این منظور از تجهیزات الکتریکی و تکنولوژی های جدیدی استفاده شده است که در ادامه برخی از مهمترین آنها بررسی می شود.

ترموکوپل

منظور از ترموکوپل همان المنت های مورد استفاده در کوره می باشد. بسته به نوع المنت مورد استفاده در کوره و جنس المنت، دمای های مختلفی قابل دست یابی است. در جدول زیر اواع ترموکوپل‌‌‌‌ها، بازه دمای‌کاری و دقت هرکدام در بازه دمایی مشخص داده شده است. بیشترین ترموکوپل‌‌‌‌های مورد استفاده در کوره‌‌‌‌ها سری K هستند.

کنترل گر‌‌‌‌‌های دما

کنترل گر‌‌‌‌‌ های PID:

پیش از ورود تکنولوژی PID از روش On-Off برای کنترل دمای کوره‌‌‌‌ها استفاده می‌شد. به این معنا که وقتی که کوره به دمای تنظیم شده می‌رسید، ترموستات المنت‌‌‌‌ها را خاموش می‌کرد و وقتی دمای کوره از دمای تنظیم شده کمتر می‌شد، دوباره المنت‌‌‌ها روشن می‌شدند. این روش باعث ‌می‌شود در‌‌یک فرآیند سینوسی دمای کوره در اطراف دمای ایده آل نوسان کند که منجر به اخلال در فرآیند ‌می‌شود.

امروزه با استفاده از فناوری PID کنترلگر‌‌‌ها این مشکل حل شده است. این کنترلگر‌‌‌ها قبل از رسیدن به دمای تنظیم شده، جریان عبوری از المنت‌‌‌ها را کاهش می‌دهند تا زمانی که کوره به درستی به دمای مکورد نظر برسد و پس از آن، بدون هیچ نوسان دمایی، کوره را در آن دما نگهداری می‌کنند.

کنترل گر‌‌‌‌‌ های قابل برنامه ریزی:

امروزه کنترلگر‌‌‌ها قابل برنامه ریزی هستند و می توان برنامه‌‌ ی‌‌ یک عملیات حرارتی مشخص را به کوره داد.

  • ارتباط با کامپیوتر از طریق پروتوکل‌‌‌‌‌های ارتباطی مختلف مانند Ethernet
  • سیستم جلوگیری از افزایش بیش از حد دما: این سیستم جداگانه از سیستم کنترلگر کوره کار می‌کند و در صورت اختلال آن، از افزایش دما جلوگیری می‌کند و آلارم هشدار می‌دهد.

تکنولوژیSolid  State Relays) SSR)

رله‌های حالت جامد از سال 1970 به بعد، به دلیل فرکانس بالای سوییچینگ، مقاومت در برابر شوک و لغزش و طول عمر زیاد، تکنولوژی معمول مورد استفاده برای سوییچینگ بوده‌اند. SSR‌ها به دلیل قابلیت اطمینان زیاد، طول عمر بالا، کاهش دخالت الکترومغناطیسی، پاسخ سریع و مقاومت نسبت به لغزش نسبت به رله‌های الکترومغناطیسی(EMI) برتری دارند.  SSR‌ها هیچگونه بخش قابل حرکت‌‌یا اتصال‌های جرقه‌ای ندارند که خراب‌‌یا مستهلک بشوند درست برخلاف رله‌های الکترومغناطیسی که این‌ها‌‌ یکی از دلایل اصلی خراب شدن آن‌ها بودند. طول عمر SSR‌ها 10-1000 بار روشن خاموش شدن بیشتر از اغلب رله‌های الکترومغناطیسی است. SSR‌ها همچنین برتری‌های محیط زیستی نسبت به کنتاکتور‌های جیوه ای دارند.

https://hakimazma.com/%d8%af%d8%b3%d8%aa%da%af%d8%a7%d9%87/%da%a9%d9%88%d8%b1%d9%87/

رله‌های حالت جامد می‌توانند با سرعت 120 بار بر ثانیه قطع و وصل شوند؛ این سرعت خیلی بیشتر از سریع‌ترین رله‌های الکتررمغناطیسی است. SSR‌ها زمانی که در کوره‌ها استفاده می‌شوند، بدلیل سرعت چرخه می‌توانند موجب افزایش طول عمر کوره را با کاهش تنش حرارتی شوند. SSR‌ها برای فعال شدن به انرژی خیلی کم(در حد‌‌ یک سیگنال منطقی ساده) نیاز دارند. با این سیگنال قادر به سوییچ جریانی به اندازه‌‌ی 125 آمپر خواهند بود. SSR‌ها کاملا بی‌صدا هستند و برای کاربرد‌های بیمارستانی و‌‌یا هر فضای دیگری که در آن سکوت مهم است، استفاده شوند. این رله‌ها نویز الکتریکی خیلی کمی در هنگام قرارگیری در کنار سیستم‌های کنترل دارند.

آیا کشیدن دندان عقل گران تر از سایر دندان‌هاست؟

 

دندان عقل چیست؟

دندان‌های عقل سومین دسته از دندان‌های آسیاب هستند که معمولاً بین سنین ۱۷ تا ۲۵ سالگی رشد می‌کنند.ایمپلنت دندان در رشت  آنها در پشت دهان و پشت دندان آسیاب دوم قرار دارند و دسترسی به آنها دشوار است. برای جویدن غذا مهم و مناسب هستند، اما اغلب زمانی که فضای کافی در دهان برای رویش مناسب ندارند، باعث ایجاد مشکل می‌شوند. 

چرا به کشیدن  دندان عقل نیاز داریم؟

بسیاری از افراد برای جلوگیری از عوارض بیشتر دندانی، رفع شلوغی یا سایر مشکلاتی که باعث ناراحتی می‌شوند نیاز به کشیدن دندان عقل خود دارند. دلایل رایج کشیدن دندان شامل درد، دندان عقل نهفته که باعث ناراحتی می‌شود، پوسیدگی دندان، عفونت و آبسه است.

گاهی دندان عقل فضای کافی برای رویش ندارد. فضای ناکافی منجر به درد، عفونت و شلوغی بیش از حد دهان می‌شود که می‌تواند باعث آسیب به دندان‌های دیگر شود. در این صورت، اغلب توصیه می‌شود که دندان عقل کشیده شود.

درد و عفونت اطراف دندان عقل ممکن است نشان دهنده نهفته بودن آنها باشد و برای جلوگیری از گسترش عفونت و حفظ سلامت کلی دهان آن را می‌کشند. علاوه بر این، دندان‌های عقل نهفته می‌تواند باعث شلوغی و کج شدن دندان‌ها، مشکل در مسواک زدن، نخ دندان کشیدن و مشکلات بیشتر دندانی شوند. بنابراین، برداشتن دندان عقل می‌تواند به بهبود سلامت دهان و دندان و جلوگیری از آسیب طولانی مدت کمک کند. 

چرا کشیدن دندان عقل نسبت به سایر دندان‌ها گرانتر است؟

کشیدن دندان عقل یکی از رایج ترین جراحی‌های دندانی است. با این حال، این روش یکی از گران ترین روش‌ها در دندانپزشکی است. در ادامه دلایل کلیدی که کشیدن دندان عقل با چنین برچسب قیمتی همراه است را بررسی خواهیم کرد.

  1. کشیدن دندان عقل دشوارتر است

عامل اصلی که باعث گران شدن دندان عقل می‌شود این است که به طور قابل توجهی پیچیده تر از کشیدن دندان‌های قدامی ‌است. دندان‌های عقل در انتهای دهان قرار دارند و به دلیل اندازه فک، اغلب فضای کمی‌ برای رویش مناسب دارند. آنها معمولاً در وضعیت نهفته رشد می‌کنند، به این معنی که دندان در زیر لثه و استخوان فک به دام افتاده است یا فقط تا حدی از لثه بیرون می‌زند.

این نهفتگی‌ها کشیدن دندان عقل را بسیار دشوار می‌کند. جراح دهان نمی‌تواند به سادگی آن ناحیه را بی حس کند و مانند دندان قدامی‌ دندان را بیرون بکشد. در این قسمت برخی از دشواری‌های کشیدن دندان عقل را می‌بینیم. 

نهفتگی جزئی استخوان 

زمانی که دندان تا حدی در استخوان محصور شده باشد، برای آزاد کردن دندان نیاز به برش استخوان با جراحی دارد.

نهفتگی کامل استخوانی

کل دندان در داخل استخوان فک به دام افتاده است. این سخت ترین مورد برای کشیدن است.

نهفتگی زاویه دار

دندان عقل به جای رویش عمودی با زاویه رشد می‌کند. برای برداشتن باید به چند قطعه تقسیم شود.

نهفتگی بافت نرم

دندان توسط بافت لثه پوشیده شده و از رویش کامل آن جلوگیری می‌کند. برای دسترسی به دندان باید بافت لثه بریده و جدا شود.

آسیب دندان مجاور 

دندان عقل نهفته به سمت ریشه دندان آسیاب کنار فشار می‌آورد. ریشه دندان مجاور ممکن است در حین کشیدن آسیب ببیند.

نزدیکی به عصب 

ریشه دندان به طور خطرناکی به عصب آلوئولار تحتانی نزدیک است. این عصب را در معرض آسیب در حین کشیدن قرار می‌دهد.

برای برداشتن موفقیت‌آمیز دندان‌های عقل نهفته، جراح دهان باید بافت لثه را با دقت برش دهد، بخش‌هایی از استخوان را سوراخ کند یا در صورت لزوم دندان را به قطعات کوچک‌تر برش دهد، همه اینها در حالی است که باید از آسیب عصبی یا خونریزی زیاد جلوگیری کند. این سطح از مهارت‌های جراحی در مقایسه با کشیدن‌های ساده تر، به قیمت بالاتری نیاز دارد.

  1. آرامبخشی و بیهوشی هزینه‌های اضافی را به همراه دارد

با توجه به درجه تهاجمی بودن جراحی دندان عقل، در حالی که بیمار بیدار است، نمی‌توان برخی از انواع دندان عقل را به تنهایی و با بی حسی موضعی کشید. اگر آرام‌بخشی IV یا بیهوشی عمومی ‌برای کشیدن‌های نهفته انجام شود به طور قابل‌توجهی هزینه‌ها افزایش پیدا می‌کند. 

بی حسی موضعی

ناحیه اطراف دندان با استفاده از تزریق لیدوکائین بی حس می‌شود. این تنها یک گزینه برای برداشتن دندان عقل ساده و بدون پیچیدگی است.

آرام بخش IV 

داروهای آرام بخش مانند بنزودیازپین‌ها و مواد مخدر به صورت داخل وریدی برای آرام کردن عمیق بیمار تجویز می‌شوند. بیمار بیدار است اما به شدت خواب آلوده است.

بیهوشی عمومی

برخی از بیماران کاملاً تحت بیهوشی عمومی ‌قرار می‌گیرند. این اجازه می‌دهد تا یک جراحی بدون درد انجام شود، اما یک متخصص بیهوشی برای نظارت بر وضعیت حیاتی شما وجود دارد.

هم آرام‌بخشی IV و هم بیهوشی عمومی‌هزینه‌های قابل‌توجهی را به این روش اضافه می‌کنند.

  1. زمان بیشتری نسبت به استخراج معمولی نیاز دارد 

کشیدن دندان‌های استاندارد مانند دندان‌های قدامی ‌اغلب کمتر از ۳۰ دقیقه از زمان شروع بی حسی طول می‌کشد. در مقابل، برداشتن دندان عقل بسته به سختی زمان بیشتری می‌برد:

  • استخراج ساده با بی حسی موضعی، ۳۰ دقیقه
  • کشیدن جراحی تحت آرامبخشی، ۴۵ دقیقه تا بیش از ۱ ساعت در هر دندان
  • نهفتگی‌های پیچیده بیش از ۲ ساعت، هزینه جراحی ساعتی اعمال می‌شود.

زمان طولانی تری در صندلی دندانپزشکی تحت بیهوشی، هزینه‌های بالاتری را هم از جانب جراح دهان و هم از خدمات متخصص بیهوشی به همراه دارد. برداشتن چندین دندان به طور همزمان هزینه بیشتری نسبت به کشیدن جداگانه هر کدام از آنها دارد.

  1. تعداد دندان عقلی که نیاز به کشیدن دارد

تعداد دندان عقلی که باید برداشته شود یکی از عوامل مهمی ‌است که می‌تواند بر هزینه کشیدن دندان عقل تاثیر بگذارد. هر چه تعداد دندان‌های عقل بیشتری کشیده شود، هزینه کلی بالاتر خواهد رفت. 

  1. هزینه مختلف دندانپزشکان

هزینه حرفه ای دندانپزشک نیز در تعیین هزینه نهایی کشیدن دندان عقل نقش دارد. هر دندانپزشکی نرخ و هزینه‌های خود را تعیین می‌کند، بنابراین مهم است که قبل از تصمیم گیری برای ادامه درمان،حتما از قیمت نهایی مطلع شوید. 

همانطور که می‌بینید، عوامل متعددی می‌تواند بر هزینه برداشتن دندان عقل تأثیر بگذارد. در نظر گرفتن این فاکتورها هنگام جستجوی یک گزینه مقرون به صرفه برای کشیدن دندان عقل مهم است. قبل از تصمیم گیری مطمئن شوید که در مورد شیوه‌های مختلف، هزینه‌ها و خدمات آنها تحقیق کرده اید.

دندان عقل در چه مواردی کشیده نمی‌شود؟

دندان عقل سومین دندان آسیاب در پشت دهان است که ممکن است در شرایط زیر نیاز به کشیدن نداشته باشید. 

  • سالم باشد.
  • به طور کامل رشد کرده باشد.
  • در جای مناسب بیرون آمده و به درستی برای جویدن از آن استفاده می‌شود. 
  • قابل تمیز کردن روزانه با مسواک و نخ دندان است. 

اما دندان عقل اغلب فضای مناسبی برای رشد ندارد و مشکلاتی را ایجاد می‌کند. دندان عقل می‌تواند در زوایای مختلف در فک رشد کند، حتی گاهی اوقات به صورت افقی رویش پیدا می‌کند. 

انواع رویش دندان عقل 

  • به طور کامل در داخل لثه پنهان بمانید. اگر نتوانند به روش معمول رشد کنند، دندان عقل در داخل فک گیر می‌کند. به این دندان‌های عقل نهفته می‌گویند. گاهی اوقات این می‌تواند منجر به عفونت یا ایجاد کیست شود که به ریشه‌های دیگر دندان‌ها یا تکیه گاه استخوان آسیب می‌رساند.
  • فقط تا حدودی از طریق لثه رشد کنند. از آنجایی که پشت دهان به سختی دیده و تمیز می‌شود، می‌توانند مسیری برای ورود باکتری‌ها به لثه ایجاد کنند. این می‌تواند باعث بیماری لثه و عفونت شود. دندان‌های عقل نیمه نهفته نیز می‌توانند حفره‌هایی ایجاد کنند که با پر کردن قابل رفع نیستند و بنابراین باید کشیده شوند.
  • ازدحام دندانی. اگر دندان عقل فضای کافی برای رشد مناسب نداشته باشد، ممکن است به دندان‌های مجاور آسیب برساند.

برخی از دندانپزشکان توصیه می‌کنند در صورتی که دندان عقل به طور کامل رشد نکند، خارج شود. در بسیاری از موارد، کشیدن دندان عقل در بزرگسالان جوان معمولاً ۱۵ تا ۲۲ سال، ایمن تر، آسان تر و نیاز به بهبودی کمتری نسبت به کشیدن دندان عقل در سنین بالاتر دارد. به این دلیل که ریشه‌ها به طور کامل تشکیل نشده اند، استخوان فک تراکم کمتری دارد و به طور کلی بهبودی پس از جراحی سریعتر است. به همین دلیل است که برخی از جوانان قبل از ایجاد مشکل، دندان عقل خود را می‌کشند.

در چه مواردی لازم است دندان عقل کشیده شود؟

در موارد زیر گاهی لازم است دندان عقل کشیده شود: 

https://drshamsdentist.com/%D9%84%D9%85%DB%8C%D9%86%D8%AA-%D8%AF%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D8%B4%D8%AA/

  • درد در داخل یا نزدیک دندان عقل
  • عفونت مکرر بافت نرم پشت آخرین دندان پایین
  • کیسه‌های پر از مایع به نام کیست
  • تومورها
  • آسیب به دندان‌های مجاور
  • بیماری لثه
  • پوسیدگی گسترده دندان

پرفوره شدن کانال یعنی چه؟

 

دلایل پرفوره شدن کانال ریشه

  • سوراخ شدن دندان ممکن است به دلایل زیر رخ دهد:
  • تشخیص‌های نادرست به دلیل زاویه بندی اشتباه کانال
  • استفاده نادرست از فرزهای چرخشی
  • کانال‌های کلسیفیه و منحنی
  • در حین آماده سازی فضای پست مناسب دندان

علائم پرفوره شدن کانال (سوراخ شدن کانال)

  • خونریزی و درد ناگهانی در حین استفاده از کانال‌های ریشه یا پس از آماده سازی دندان‌ها
  • چرک کردن که منجر به حساس شدن دندان،ایمپلنت دندان در رشت  ایجاد آبسه و عفونت مجرای سینوسی می‌شود که باعث تحلیل استخوان می‌شود.
  • رشد بیش از حد لثه در محل سوراخ شدن یا پرفوره شدن کانال

نحوه تشخیص پرفوره شدن کانال دندان

  • خونریزی ناگهانی از کانال (کن کاغذی می‌تواند برای تشخیص خونریزی مفید باشد)
  • ابزارهای رادیوپاک که به بافت‌های پریودنتال می‌روند، با رادیوگرافی یا CBCT تأیید می‌شوند.
  • استفاده از آپکس یاب الکترونیکی
  • ایجاد پاکت عمیق ایزوله باریک (در سوراخ‌های ریشه بلند)

اگر پرفوره شدن کانال درمان نشوند، ممکن است روند بهبودی مختل شود و منجر به رسوب عفونت‌های باکتریایی، چه از طریق کانال ریشه یا بافت‌های پریودنتال یا هر دو شود.

هنگامی‌که بعد از پرفوره شدن کانال دندان، عفونت به وجود آمد درمان با شکست رو به رو می‌شود و معمولا مجبور به کشیدن دندان آسیب دیده می‌شوید. 

اقدامات لازم قبل از دسترسی به کانال

اقدامات پیشگیرانه قبل از دسترسی به کانال‌ها شامل انطباق ریشه، رادیوگرافی برای راهنمایی شکل و عمق محفظه پالپ و حتی عرض کف پالپ به دقت مورد بررسی قرار می‌گیرد. در حین انجام درمان ریشه دندان، دندانپزشک باید از آماده سازی بیش از حد خودداری کند. همچنین ابزارهای انعطاف پذیر با شستشو و روانکاری فراوان استفاده شود. 

درمان سوراخ یا پرفوره شدن کانال دندان

عواملی که قبل از درمان سوراخ باید در نظر داشت:

  • تشخیص زود هنگام سوراخ شدن
  • اندازه و شکل سوراخ
  • محل سوراخ شدن
  • رادیولوسنسی قبل از عمل در مجاورت محل سوراخ شدن

مواد مورد استفاده برای ترمیم سوراخ ریشه 

  • رزین کامپوزیت
  • GIC  اصلاح شده با رزین
  • اکسید روی اوژنول
  • MTA  و سایر مواد مبتنی بر سیلیکات کلسیم

درمان سوراخ شدن دندان در حین باز شدن دسترسی به پالپ 

دو روش برای درمان این عارضه وجود دارد:

غیر جراحی

هنگامی‌که سوراخ در سطح اپیکال یا سطح میانی است، باید از مواد MTA  یا سیلیکات کلسیم در محل استفاده کنید. این روش رویکردی غیرجراحی است. هنگامی‌که سوراخ شدن در سطح کرستال یا فرکال باشد، ترمیم با رزین کامپوزیت انجام می‌شود. نباید GIC  اصلاح شده با رزین، در تماس با بزاق باشند.

جراحی

ترمیم ضایعات پری اپیکال و افزایش طول تاج دندان برای دندان‌های تک ریشه توصیه می‌شود تا پرفوراسیون به وضعیت کرونال برسد. تنها ۵ تا ۱۰% امکان موفقیت در ترمیم سوراخ کانال وجود دارد. میزان موفقیت دندان‌های فک بالا پس از ترمیم به طور قابل توجهی بیشتر از دندان‌های فک پایین هستند.

سوراخ شدن یا پرفوره شدن کانال عارضه‌ای است که با احتیاط و کارایی مناسب می‌توان از آن جلوگیری کرد، اما در صورت بروز، به دلیل نداشتن علائم، نباید آن را رها کرد. مدیریت صحیح و درمان به موقع می‌تواند به کاهش آسیب دندان و همچنین از دست دادن دندان کمک کند.

انواع مختلف سوراخ کانال دندان

سوراخ شدن ارتباطی است که بین پریودونتیوم و فضای کانال ریشه ایجاد می‌شود. سوراخ‌ها می‌توانند در اثر پوسیدگی به وجود بیایند که به آن اثر پاتولوژیک می‌گویند. اما معمولاً به صورت ایتروژنیک (در حین یا بعد از درمان ریشه) رخ می‌دهند. تنها ۱۰ درصد از عدم موفقیت عصب کشی مربوط به پرفوره شدن کانال ریشه است.

سوراخ‌های ایتروژنیک

  • سوراخ‌های یک سوم تاجی معمولا زمانی که می‌خواهند دندان را برای دسترسی به پالپ سوراخ کنند به وجود می‌آید. تشخیص نادرست محفظه پالپ و کانال‌ها، کلسیفیکاسیون محفظه پالپ، زاویه‌های کج و برداشتن بیش از حد عاج می‌تواند به راحتی منجر به سوراخ شدن و پرفوره شدن کانال شوند. 

در صورت استفاده از ابزار‌های بزرگ تر از کانال دندان، امکان سوراخ شدن کانال وجود دارد که یک روش تهاجمی ‌برای کانال‌های باریک هستند. 

شاید سوراخ شدن در زمان آماده‌سازی کانال‌ها به وجود بیایند. اگر فایل‌ها خیلی بزرگ باشند یا تکنیک آماده سازی، کانال‌ها را از مرکز ریشه دور کند امکان سوراخ شدن بالا می‌رود. در برخی موارد در زمان عصب کشی دندان مولر به دلیل آنکه ریشه‌های خمیده دارد و ابزار نادرست و سنگین انتخاب شده است ایجاد می‌شود. سوراخ‌های یک سوم میانی نیز ممکن است در زمان پیدا کردن کانال‌ به وجود بیاید. در این موارد ممکن است دندانپزشک از ابزارهای چرخشی یا اولتراسونیک به خوبی در ریشه دندان استفاده کند که خطر سوراخ شدن دندان را زیاد می‌کند. 

  • سوراخ‌های آپیکال در شرایطی ایجاد می‌شود که تمیز کردن و شکل دادن ناکافی کانال باعث انسداد و برآمدگی شود. این برآمدگی‌ها باعث انحراف ابزارها می‌شوند و کانال را از مرکز ریشه دور می‌کنند و سوراخ یا پرفوره شدن کانال رخ می‌دهد. از طرفی ابزار‌های سفت و نامناسب که بار‌ها استفاده شده اند و انعطاف خود را از دست داده اند، کانال منحنی را صاف و سوراخ می‌کند. سوراخ آپیکال زمانی اتفاق می‌افتد که پزشک به آناتومی ‌آپیکال توجهی نمی‌کند و فایل‌های ریشه را با فشار از طریق کانال باریک آپیکال عبور می‌دهد.
  • معمولا برای post گذاشتن نیاز به حذف بخشی از مواد پر کننده کانال ریشه داریم. سوراخ در حین آماده سازی دندان برای پست با مته‌های چرخشی و ابزار‌هایی مانند فرزهای Gates-Glidden ایجاد می‌شود. این سوراخ به دلیل بی دقتی اتفاق می‌افتد. 

سوراخ‌های پاتروژنیک

در برخی موارد به دلیل پوسیدگی زیاد دندان یا تحلیل ریشه پرفوره شدن کانال رخ می‌دهد. 

  • تحلیل ریشه دندان یک فرآیند تدریجی است که به نابودی مرحله به مرحله عاج و سمانتوم منجر می‌شود. این عارضه ناشی از فعالیت مستمر سلول‌های استئوکلاستیک است. در حالی که تحلیل ریشه در سیستم کانال ریشه رخ می‌دهد، به عنوان یک نوع التهاب داخلی ریشه شناخته می‌شود که در تصاویر رادیوگرافی، با افزایش حجم بیضی شکل سیستم کانال ریشه دیده می‌شود.

علت دقیق این فرآیند هنوز مشخص نیست، اما احتمالاً ناشی از تروما، التهاب پالپ یا فرآیندهای پالپوتومی‌ است. این عارضه بسیار نادر است، اما می‌تواند موجب سوراخ‌هایی در دندان شود. بنابراین، تشخیص سریع و درمان زود هنگام برای کنترل بیماری اهمیت زیادی دارد.

  • پوسیدگی دندان، اگر بزرگ و عمیق باشد، ممکن است باعث سوراخ شدن ریشه دندان شود. این آسیب‌ها ناشی از فرایند تخریب بافت‌های دندانی توسط میکروب‌ها و باکتری‌های دهانی هستند. اگر پوسیدگی درمان نشده دارید، ممکن است باعث تخریب پالپ شده و به ریشه نفوذ کند. این عامل در نهایت منجر به سوراخ شدن ریشه دندان می‌شود.

برای درمان این سوراخ‌ها، ممکن است نیاز به عصب کشی، افزایش طول تاج یا حتی برداشتن ریشه باشد تا بخش‌های سالم ریشه دندان زنده بمانند. متأسفانه، در بیشتر موارد، سوراخ شدن ریشه دندان باعث می‌شود که دندان غیرقابل ترمیم شود.

چگونه پرفوره شدن کانال تشخیص داده می‌شود؟

سوراخ‌های ایتروژنیک در حین و یا بعد از عصب کشی رخ می‌دهد. ایتروژنیک معمولا از خونریزی زیادی که ناشی از آسیب است به وجود می‌آید. زمانی که سوراخی در قسمت بالایی دندان رخ می‌دهد، می‌توان آن را به‌صورت مستقیم مشاهده کرد. از طرفی زمانی که یک سوراخ یا التهاب درونی در کانال ریشه ایجاد می‌شود، یک کن کاغذی که در کانال قرار می‌گیرد، ممکن است خونریزی را نشان دهد. درد ناگهانی و غیرمنتظره در طول درمان نیز ممکن است نشان دهنده سوراخ شدن ریشه دندان باشد.

تشخیص سوراخ‌های پاتولوژیک اغلب از ترکیب معاینه، تصویربرداری اشعه ایکس و گزارش علائم و عوارض توسط خود بیمار به دست می‌آید. سوراخ‌های درمان نشده ممکن است با وجود التهاب وریدی یا سینوسی از محل سوراخ، حساسیت به ضربه، تغییرات موضعی در لثه و التهاب مزمن لثه که ممکن است به استخوان آلوئول نفوذ کرده باشد، ظاهر شوند.

https://drshamsdentist.com/%D9%84%D9%85%DB%8C%D9%86%D8%AA-%D8%AF%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D8%B4%D8%AA/

نتیجه پرفوره شدن یا سوراخ شدن کانال چیست؟

پاسخ‌های التهابی حاد اولیه که به دلیل سوراخ شدن ریشه دندان به وجود می‌آیند، باعث تخریب فیبرهای پریودنتال، تحلیل استخوان و تشکیل بافت گرانولوماتوز می‌شوند. در قسمت‌های میانی و راسی ریشه، این وضعیت ممکن است به صورت ضایعات التهابی در اطراف سوراخ مشاهده شود. در صورتی که التهاب در نزدیکی قسمت متصل شده فوق کرستال باشد، به طور قطع التهاب پریودنتال ایجاد شده است. اگر زود تشخیص داده نشود و درمان به تعویق بیفتد از بین رفتن پریودنتیوم و از دست دادن استخوان را شاهد خواهیم بود. 

نحوه اداره شرکت سهامی در ثبت شرکت

 شرکت سهامی دارای ارکان سه گانه است که عبارتند از :

  • رکن تصمیم گیرنده ( مجمع عمومی )
  • رکن اداره کننده ( هیات مدیره )
  • رکن کنترل کننده ( بازرس یا بازرسان )

هیات مدیره یا مدیران هر شرکت سهامی نماینده قانونی آن شرکت بوده و اداره امور شرکت را عهده دار خواهند بود. ثبت شرکت نمایندگی قانونی به هیئت مدیره حق می دهد که مطابق قانون تجارت و اساسنامه شرکت در روابط خارجی شرکت با اشخاص ثالث و در روابط داخلی شرکاء و سایر ارکان شرکت از اختیاراتی که به آن ها داده شده کمال استفاده را نموده و در برابر اختیارات متحمل مسئولیت هایی باشند.
اختیارات و مسئولیت های هیئت مدیره در اساسنامه شرکت منعکس خواهد بود.
هیئت مدیره از میان صاحبان سهام که حق حضور در مجمع عمومی دارند انتخاب می شوند.
اولین هیئت مدیره را مجمع عمومی موسس و هیئت های بعدی را مجمع عمومی عادی سالانه انتخاب خواهد کرد.
تعداد اعضای هیات مدیره در شرکت سهامی عام نباید از پنج نفر کمتر باشد.
علاوه بر اعضاء اصلی چند نفر هم به عنوان عضو علی البدل انتخاب خواهد شد.
در صورتیکه بر اثر فوت یا استعفاء یا سلب شرایط از یک یا چند نفر از مدیران تعداد اعضاء هیات مدیره از حداقل مققره در این قانون کمتر شود اعضاء علی البدل به ترتیب مقرر در اساسنامه والا به ترتیب مقرر در مجمع عمومی جای آن را خواهند گرفت و در صورتیکه عضو علی البدل تعیین نشده باشد و یا تعداد اعضاء علی البدل کافی برای تصدی محل های خالی در هیئت مدیره نباشد مدیران باقیمانده باید بلافاصله مجمع عمومی عادی شرکت را جهت تکمیل اعضاء هیات مدیره دعوت نمایند.
هر گاه هیات مدیره از دعوت مجمع عمومی برای انتخاب مدیری که سمت او بلامتصدی مانده خودداری کند هر ذینفع حق دارد از بازرس یا بازرسان شرکت بخواهد که به دعوت مجمع عمومی عادی جهت تکمیل عده مدیران با رعایت تشریفات لازم اقدام کند و بازرس یا بازرسان مکلف به انجام چنین درخواستی می باشند.
همان طور که هیات مدیره که انتخاب می شوند کلاَ یا بعضاَ قابل عزل می باشند و در این صورت مجمع عمومی به تجدید انتخاب یا تکمیل تعداد هیات مدیره اقدام خواهد کرد.
نه تنها اشخاص حقیقی بلکه اشخاص حقوقی را نیز می توان به عضویت هیات مدیره شرکت انتخاب نمود. در این صورت شخص حقوقی همان مسئولیت های مدنی شخص حقیقی عضو هیات مدیره را داشته و باید یک نفر به نمایندگی دائمی خود جهت انجام وظایف مدیریت معرفی نماید. چنین نماینده ای مشمول همان شرایط و تعهدات و مسئولیت های مدنی و وجزایی عضو هیات مدیره بوده و از جهت مدنی با شخص حقوقی که او را به نمایندگی تعیین نموده است مسئولیت تضامنی خواهد داشت.
شخص حقوقی عضو هیات مدیره می تواند نماینده خود را عزل کند. به شرط آنکه در همان موقع جانشین او را کتباُ به شرکت معرفی نماید وگرنه غائب محسوب می شود.
اشخاص ذیل به موجب ماده 111 لایحه قانونی نمی توانند به مدیریت شرکت انتخاب شوند.
1. محجوریت و کسانیکه حکم ورشکستگی آن ها صادر شده است.
2. کسانیکه به علت ارتکاب جنایت یا یکی از جنحه های ذیل به موجب حکم قطعی از حقوق اجتماعی کلاَ یا بعضاَ محروم شده باشند در مدت محرومیت سرقت ، خیانت در امانت ، کلاهبرداری، جنحه هایی که به موجب قانون در حکم خیانت در امانت یا کلاهبرداری شناخته شده است، اختلاس ، تدلیس، تصرف غیر قانونی در اموال عمومی .
و در صورتیکه شخص یا اشخاصی برخلاف ماده فوق انتخاب شوند یا پس از انتخاب مشمول ماده فوق گردند با تقاضای ذینفع به حکم دادگاه شهرستان عزل خواهند شد و این حکم قطعی بوده باید جانشین انتخاب شود.

  • اتخاذ تصمیمات لازم برای اداره صحیح شرکت

دعوت مجامع عمومی به مناسبت های مختلف در اختیار هیات مدیره است. مانند مجمع عمومی عادی ( سالانه ) در موعد مقرر و عادی به طور فوق العاده ( مواد 91 ، 217 ، 92 ، 93، 33، 83 لایحه ). تنظیم صورت شش ماهه دارایی و قروض شرکت ، هیات مدیره باید لااقل هر شش ماه یک بار، صورت دارایی و قروض شرکت را تنظیم کرده و به بازرسان بدهد. ( ماده 137)
پیشنهاد انتشار اوراق قرضه ساده، قابل تعویض با سهام ، قابل تبدیل به سهام ( مواد 56، 61 و 71 لایحه ) به مجمع عمومی. مطلع ساختن بازرس شرکت از صدور اجازه انجام معامله و ...

  • اختیارات متفرقه هیات مدیره

تعیین حق الزحمه مدیر عامل ، ترتیب اندوخته قانونی
افزایش سرمایه شرکت در صورتی که مجمع عمومی فوق العاده به او اجازه دهد ( ماده 162 ) درج آگهی دعوت از مجمع عمومی در روزنامه ، تصفیه امور شرکت سهامی ، اگر اساسنامه ترتیب دیگری مقرر نکرده باشد.

  • هیات رئیسه

هیات مدیره در اولین جلسه خود از بین اعضاء هیات یک رئیس و یک نایب رئیس که باید شخص حقیقی باشند برای اداره هیات مدیره تعیین می نماید. مدت ریاست رئیس و نیابت رئیس هیات مدیره بیش از مدت عضویت آن ها در هیات مدیره تخواهد بود. هیات مدیره در هر موقع می تواند رئیس و نایب رئیس را از سمت های مذکور عزل کند. هر ترتیبی برخلاف این قاعده مقرر شود کان لم یکن خواهد بود.
نماینده شخص حقوقی عضو هیات مدیره در حکم عضو هیات مدیره تلقی گردیده و صلاحیت انتخاب به ریاست و نیابت ریاست را دارا می باشد.
رئیس هیات مدیره و جلسات هیات مدیره را دعوت و اداره خواهد کرد. همچنین دعوت و تشکیل مجامع عمومی هم بر عهده وی می باشد.

  • مدت مدیریت

به موجب ماده 109 لایحه قانونی مدت مدیریت در اساسنامه معین می شود لیکن این مدت از دو سال تجاوز خواهد کرد . معذلک انتخاب مجدد مدیران سابق برای یک یا چند دوره بلامانع است.
در صورت انقضاء مدت مدیریت تا زمان انتخاب مدیران جدید مدیران سابق کماکان مسئول امور شرکت و اداره آن خواهند بود. هر گاه مراجع موظف به دعوت مجمع عمومی به وظیفه خود عمل نکنند هر ذینفع می تواند از مرجع ثبت شرکت ها دعوت مجمع عمومی عادی را برای انتخاب مدیران تقاضا کند.

  • وثیقه مدیران

اعضاء هیات مدیره باید تعداد سهامی را که اساسنامه شرکت مقرر کرده دارا باشند و این تعداد نباید از تعداد سهامی که به موجب اساسنامه جهت دادن رای در مجامع عمومی لازم است کمتر باشد. سهام مزبور برای تضمین خساراتی است که ممکن است ازتقصیرات مدیران منفرداَ یا مشترکاَ بر شرکت وارد شود. سهام مذکور با اسم بوده و قابل انتقال نیست و مادام که مدیری مفاصا حساب دوره تصدی خود در شرکت را دریافت نداشته است سهام مذکور در صندوق شرکت به عنوان وثیقه باقی خواهد ماند.
در صورتیکه مدیری هنگام انتخاب مالک تعداد سهام لازم به عنوان وثیقه نباشد و همچنین در صورت انتقال قهری سهام مورد وثیقه و یا افزایش یافتن تعداد سهام لازم به عنوان وثیقه مدیر باید ظرف مدت یک ماه تعداد سهام لازمه به عنوان وثیقه را تهیه و به صندوق شرکت بسپارد وگرنه مستغنی محسوب خواهد شد.

  • جلسات هیات مدیره

برای تشکیل جلسات هیات مدیره حضور بیش از نصف اعضاء هیات مدیره لازم است.تصمیمات باید به اکثریت آراء حاضران اتخاذ گردد مگر آنکه در اساسنامه اکثریت بیشتری مقرر شده باشد.
ترتیب دعوت و تشکیل جلسات هیات مدیره را اساسنامه تعیین خواهد کرد. ولی در هر حال عده ای از مدیران که اقلاَ یک سوم اعضاء هیات مدیره را تشکیل دهند می توانند در صورتی که از تاریخ تشکیل آخرین جلسه هیات مدیره حداقل یک ماه گذشته باشد با ذکر دستور جلسه هیات مدیره را دعوت نمایند.

https://danasabt.ir/2023/09/17/%D8%A7%D8%AE%D8%B0-%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%B1%DA%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%81%D9%88%D8%B1%DB%8C/

برای هر یک از جلسات هیات مدیره باید صورت جلسه ای تنظیم و لااقل با امضاء اکثریت مدیران حاضر در جلسه برسد. در صورت جلسات هیات مدیره نام مدیرانی که حضور دارند یا غایب می باشند و خلاصه ای از مذاکرات و همچنین تصمیمات متخذه در جلسه با قید تاریخ در آن ذکر می گردد. هر یک از مدیران که با تمام یا بعضی از تصمیمات مندرج در صورت جلسه مخالف باشد نظر او باید در صورت جلسه قید شود.

انواع مختلف فورها در آزمایشگاه چیست؟

 نوع ماده ای که گرم یا استریل می شود نیز از نکات مهمی است.قیمت اتوکلاو ازمایشگاهی  برخی از مواد ممکن است به انواع خاصی از روش های گرمایش مانند گرمایش مایکروویو حساس باشند و ممکن است به نوع دیگری از اجاق یا روش گرمایش نیاز داشته باشند. مهم است که اجاقی را انتخاب کنید که برای مواد خاصی که گرم یا استریل می شود مناسب باشد تا از آسیب یا مسائل دیگر جلوگیری شود.

یکی دیگر از نکات مهم در هنگام استفاده از فور آزمایشگاهی ، نوع ظرف مورد استفاده برای نگهداری نمونه یا تجهیزات است. انواع مختلف ظروف، مانند شیشه، فلز یا پلاستیک، می‌توانند خواص حرارتی متفاوتی داشته باشند که می‌تواند بر فرآیند گرمایش یا استریل‌سازی تأثیر بگذارد. مهم است که ظرفی را انتخاب کنید که برای کاربرد خاص مناسب باشد و از تمام پروتکل های ایمنی توصیه شده در هنگام جابجایی و دور انداختن ظرف و محتویات آن پیروی کنید.

محل و محل قرارگیری فور آزمایشگاهی نیز ملاحظات مهمی است.اجاق‌ها باید در مکانی با تهویه مناسب قرار داده شوند و نباید در نزدیکی مواد قابل اشتعال یا سایر خطرات قرار گیرند. برای جلوگیری از خطر برق گرفتگی یا خطرات دیگر، اطمینان از اتصال مناسب اجاق گاز و ایمن بودن تمام اتصالات الکتریکی نیز مهم است.

در نهایت، مهم است که فرآیند گرمایش یا استریل کردن را به درستی ثبت و ضبط کنید تا از دقت و تکرارپذیری اطمینان حاصل شود. این ممکن است شامل ثبت دما و مدت زمان فرآیند و همچنین هرگونه اطلاعات مرتبط دیگر در مورد نمونه یا تجهیزاتی باشد که در حال گرم شدن یا استریل شدن هستند. مستندسازی مناسب می تواند به اطمینان از دقیق و تکرارپذیر بودن نتایج کمک کند و همچنین می تواند برای اهداف کنترل کیفیت و رعایت مقررات مفید باشد.
یکی از ملاحظات مهم هنگام استفاده از اجاق آزمایشگاهی سطح یکنواختی دما در سراسر فر است. در بسیاری از کاربردها، مهم است که اطمینان حاصل شود که درجه حرارت در سراسر اجاق ثابت است تا از گرم شدن یا استریل شدن غیریکنواخت نمونه جلوگیری شود. بسیاری از اجاق‌های آزمایشگاهی دارای ویژگی‌هایی مانند فن، سیستم‌های جریان هوا یا قفسه‌های چرخان هستند که به اطمینان از گرمایش و استریل‌سازی یکنواخت کمک می‌کنند.

یکی دیگر از ملاحظات مهم در هنگام استفاده از اجاق‌های آزمایشگاهی ، سطح دقت و دقت مورد نیاز برای کاربرد خاص است. برخی از اجاق‌های آزمایشگاهی ممکن است ویژگی‌های کنترل دما پیشرفته‌تری داشته باشند، مانند کنترل PID یا پروفیل‌های دما قابل برنامه‌ریزی، که می‌تواند سطح بالاتری از دقت و دقت را ارائه دهد. مهم است که اجاقی با سطح کنترل دما مناسب برای کاربرد خاص انتخاب کنید.

نوع درب اجاق آزمایشگاهی نیز نکته مهمی است. برخی از فرها دارای درهایی هستند که به صورت نوسانی باز می شوند، در حالی که برخی دیگر دارای درهای کشویی یا درهای لولایی هستند که بالا می روند. نوع درب می تواند بر سهولت بارگیری و تخلیه نمونه ها یا تجهیزات و همچنین خطر از دست دادن گرما یا آلودگی در طول فرآیند تأثیر بگذارد.

همچنین در نظر گرفتن سطح بهره وری انرژی هنگام استفاده از فور آزمایشگاهی مهم است. بسیاری از فورهای آزمایشگاهی مدرن با ویژگی هایی مانند عایق، عناصر گرمایشی کم مصرف و خاموش شدن خودکار برای کمک به صرفه جویی در انرژی و کاهش هزینه های عملیاتی طراحی شده اند.

در نهایت، نگهداری و کالیبره کردن مناسب فور آزمایشگاهی (آون)برای اطمینان از ادامه عملکرد صحیح و ارائه نتایج دقیق بسیار مهم است. کالیبراسیون و نگهداری منظم می تواند به اطمینان حاصل شود که اجاق در محدوده دمایی مورد نظر کار می کند و می تواند به جلوگیری از مسائلی مانند گرم شدن بیش از حد یا کم گرم شدن کمک کند. همچنین تمیز کردن منظم فر برای جلوگیری از آلودگی و اطمینان از سالم ماندن آن بسیار مهم است.انواع مختلفی از اجاق ها وجود دارد که معمولاً در محیط های آزمایشگاهی مورد استفاده قرار می گیرند. در اینجا برخی از رایج ترین انواع آن آورده شده است:

1. اجاق های جابجایی گرانشی: اجاق های جابجایی گرانشی از همرفت طبیعی برای گردش هوا در داخل فر استفاده می کنند. آنها معمولاً برای خشک کردن ظروف شیشه ای، تجهیزات استریل کردن و سایر کاربردهای عمومی آزمایشگاهی استفاده می شوند. اجاق‌های جابجایی گرانشی معمولاً نسبت به انواع دیگر اجاق‌ها ارزان‌تر هستند، اما ممکن است برای کاربردهایی که نیاز به کنترل دقیق دما دارند، مناسب نباشند.

2. فورهای با هوای اجباری: اجاق های با هوای اجباری از یک فن برای گردش هوا در داخل فر استفاده می کنند که به حفظ دمای ثابت در سراسر فر کمک می کند. آنها معمولاً برای خشک کردن نمونه ها، مواد پخت و سایر کاربردهایی که نیاز به کنترل دقیق دما دارند استفاده می شوند.

3. آون خلاء: از آون های خلاء برای خشک کردن نمونه ها در دماهای پایین تحت فشار کاهش یافته استفاده می شود. آنها معمولاً در علم مواد، شیمی و سایر زمینه‌هایی که نمونه‌ها باید بدون قرار گرفتن در معرض هوا خشک شوند، استفاده می‌شوند.

4. آون هیبریداسیون: اجاق‌های هیبریداسیون برای هیبریداسیون DNA و RNA استفاده می شود که شامل اتصال پروب های اسید نوکلئیک به ژن ها یا توالی های هدف است. آنها معمولا در تحقیقات زیست شناسی مولکولی و آزمایش های تشخیصی استفاده می شوند.

5. انکوباتور: انکوباتورها اجاق‌هایی هستند که برای رشد و نگهداری کشت های سلولی و سایر نمونه های بیولوژیکی طراحی شده اند. آنها معمولاً در میکروبیولوژی، زیست شناسی سلولی و سایر کاربردهای علوم زیستی استفاده می شوند.

https://hakimazma.com/%d8%af%d8%b3%d8%aa%da%af%d8%a7%d9%87/%d8%a2%d9%88%d9%86/

6. آون‌های صدا خفه کن: اجاق های صدا خفه کن اجاق‌هایی هستند که برای کاربردهایی در دمای بالا مانند خاکستر کردن، کلسینه کردن و تف جوشی طراحی شده اند. آنها معمولاً در علم مواد، زمین‌شناسی و سایر زمینه‌هایی که نیاز به پردازش نمونه‌ها در دمای بالا دارند، استفاده می‌شوند.

پر کردن دندان ها

 

آشنایی با دلایل و مراحل پر کردن دندان ها، چه موادی برای پر کردن دندان مناسب است؟

اگر روی دندان هایتان حفره دارید، جای نگرانی نیست.ایمپلنت دندان در رشت  گزینه درمانی واضح و پر طرفدار، پر کردن دندان هاست. این روش مستلزم جایگزینی مواد پوسیده دندان با مواد پرکننده است که می تواند از طلا، آمالگام، کامپوزیت یا سرامیک باشد. همچنین بعد از عصب کشی دندان به دلیل استفاده از فرز و فایل های مخصوص عصب کشی از جمله H فایل ها C فایل ها و فایل های روتاری دندان سوارخ شده و دارای حفره می شود که بعد از آن حتما باید با مواد پر کردی ترمیم شود.

در این مقاله قصد داریم شما را با دلایل و مراحل پر کردن دندان آشنا کنیم. تا انتها همراه ما باشید. 

چرا از مواد پر کننده دندان استفاده می کنیم؟

از مواد پر کننده برای درمان سوراخ یا حفره کوچک در دندان استفاده می شود. برای ترمیم حفره، دندانپزشک بافت پوسیده دندان را برمی دارد و سپس حفره را با مواد پرکننده پر می کند.

از مواد پرکردنی برای ترمیم حفره دندانی که در اثر پوسیدگی ایجاد شده استفاده می شود. دندانپزشک شما نوع مواد پر کننده دندان را که از نظر بالینی لازم می داند را به شما پیشنهاد می دهد.

رایج ترین نوع پر کردن، آمالگام است که از مخلوط فلزات مختلف ساخته می شود. پرکردن دندان ها با آمالگام معمولا روی دندان‌های عقب انجام می شود زیرا استحکام زیادی در برابر سایش مواد دارد. 

اما اگر دندان های جلویی شما نیاز به پر کردن دارند بهتر است از مواد پر کردنی همرنگ با دندانتان استفاده شود.


مراحل پر کردن دندان ها

پر کردن دندان ممکن است در ابتدا کمی دلهره آور باشد و به افراد استرس وارد کند. اما پر کردن حفره دندان نسبتا آسان است و در مطب دندانپزشک و بدون درد و نگرانی انجام می شود. اگر می خواهید برنامه ریزی کنید بهتر است بدانید که یک ساعت عمل پر کردن دندان ها طول می کشد. این مدت با عکسبرداری با اشعه ایکس در نظر گرفته شده است. در ادامه با مراحل پر کردن دندان آشنا می شویم.

مرحله اول: بی حس کردن دندان ها

قبل از اینکه دندانپزشک شروع به کار کند ابتدا ژل بی حس کننده را به لثه دندانی که قرار است مورد معالجه قرار بگیرد می مالد. پس از چند دقیقه لثه بی حس می شود. سپس به لثه دندان آسیب دیده ماده بی حس کننده تزریق می شود.

مرحله دوم : گذاشتن محافظ لاستیکی اطراف دندان آسیب دیده 

در برخی موارد، دندانپزشک یک ورقه لاستیکی را در دهان شما قرار می دهد تا دسترسی آسان به دندان آسیب دیده داشته باشد. همچنین این ورق، از نفوذ مایعات یا تراشه های دندان به دهان یا پایین گلو جلوگیری می کند. 

مرحله سوم: برداشتن قسمت پوسیده و خراب شده دندان

پس از آن، متخصص دندانپزشک با استفاده از لیزر، مته یا ابزار سایشی هوا، مواد پوسیده دندان را می تراشد. این قسمت ممکن است ترسناک و دردناک به نظر برسد، اما داروی بی حس کننده اجازه انتقال هیچ دردی را نمی دهد. زمانی که دندان شما کاملاً از پوسیدگی پاک شد، دندانپزشک به دقت حفره را تمیز می کند.

مرحله چهارم: پر کردن حفره خالی دندان

فرآیند از بین بردن مواد پوسیده باعث ایجاد فضا یا حفره در دندان می شود. در این مرحله، دندانپزشک فضا را با یک ماده مناسب پر می کند. دلیل پر کردن حفره این است که از تجمع باکتری در این ناحیه جلوگیری شود. همچنین دندان های شما از پوسیدگی بیشتر محافظت شوند.

مرحله آخر: تراش دندان ها با فرز

پس از پر کردن حفره، دندان را سوهان می کشند تا صاف شده و ماده پر کننده در جویدن شما اختلال ایجاد نکند. 

پس از انجام این مراحل دندان شما کاملا تمیز و سالم می شود. بی حسی در دهان شما تا چند ساعت بعد باقی می ماند و کم کم از بین می رود. تا زمانی که بی حسی کامل از بین نرفته بهتر است از خوردن غذا های داغ و سفت اجتناب نمایید. باید توجه داشته باشید که بعد از پر کردن دندان ها احتمالا از چند روز تا یک هفته به سرما و گرما حساس هستند. معمولاً این حساسیت به خودی خود از بین می رود.

چرا پر کردن دندان ضروری است؟

بهتر است پنج دلیل اصلی که چرا پر کردن دندان ضروری است را با هم بررسی کنیم.

  1. حفره‌ها در هر اندازه‌ و شکلی که باشند به پر کردن سریع نیاز دارند.

فقط یک دندانپزشک می تواند تشخیص دهد که آیا حفره ای دارید که نیاز به ترمیم و سپس پر کردن دندان دارد یا خیر. اگر پوسیدگی دندانی دارید که باعث ایجاد حفره می شود، دندانپزشک شما قسمت آسیب دیده دندان را تراشیده و از مواد لازم برای پر کردن دندان ها استفاده می کند. این پر کردن پتانسیل ماندگاری بین پنج سال تا چند دهه را دارد.

  1. سوراخ های کوچک در دندان ها را اگر پر کنید از نتیجه آن سود خواهید برد

در برخی موارد، بیمار دارای سوراخ های کوچکی در یک یا چند دندان است که از پرکردن آن سود می برد. این سوراخ ها لزوماً حفره نیستند و ممکن است هیچ گونه ناراحتی ایجاد نکنند. اما بهتر است پر شوند. اگر این سوراخ های کوچک روی دندان ها به موقع پر نشوند، احتمال تجمع ذرات غذا و باکتری وجود دارد و به مرور زمان دندان را دچار پوسیدگی می کنند.

  1. دندان شکسته نیاز به پر کردن دارد

در بسیاری از موارد، شکستگی دندان را می توان با پر کردن کامپوزیت سفید ترمیم کرد. شکستگی دندان به دلایل مختلفی مانند تماس فیزیکی در ورزش، لغزش و افتادن، تصادف خودرو یا هر نوع تماس دیگری با ناحیه دهان ایجاد شود. جویدن جسم سخت مانند مداد یا خودکار نیز می تواند منجر به شکستگی دندان شود. حتی با بالا رفتن سن ممکن است دندان ها بشکنند. 

همیشه هنگام انجام حرکات ورزشی سخت در ورزش از محافظ دهان استفاده کنید تا از دندان های خود در برابر شکستگی ها محافظت کنید. اما اگر به هر دلیلی دندان شما شکست تنها راه، مراجعه به دندانپزشک و پر کردن قسمت شکسته است. در غیر‌این‌صورت باکتری ها روی آن اثر گذاشته و عفونت و پوسیدگی ایجاد می کنند. 

  1. دندان هایی که سیاه شده یا پوسیده اند را باید پر کنید

نوشیدنی هایی مانند قهوه، نوشابه، آب نبات و سایر نوشیدنی های اسیدی در اثر استفاده زیاد و مسواک نزدن باعث تغییر رنگ دندان ها شده و پوسیدگی ایجاد می کنند. این دندان ها باید پر شوند تا پوسیدگی بزرگتر نشده و به سایر دندان ها سرایت نکند. 

  1. پر کردن دندان ها به دلیل حمایت از ساختار کلی آن

هنگامی که دندانی آسیب می بیند، ساختار آن به خطر می افتد. اگر دندان ساختار زیادی را از دست بدهد برای حمایت بیشتر باید پر شود. این پر شدن به ظاهر و زیبایی دهان و دندان نیز کمک می کند. 

انواع مواد برای پر کردن دندان

برای پر کردن دندان ها مواد مختلفی وجود دارد که هر کدام ویژگی خاص خود را دارند. از هر کدام این مواد می توانید برای پر کردن تمام قسمت های دهان استفاده کنید. اما برخی از آنها قدرت و دوام کمتری داشته و بهتر است در قسمت انتهایی دهان استفاده نشوند.

پر کردن دندان ها با طلا: این ماده استحکام زیادی داشته ولی قیمت نسبتا بالایی دارد.

پر کردن دندان با آمالگام: آمالگام ماده ای نقره ای بوده که کمی جیوه در آن به کار رفته است. استحکام بالایی دارد و برای دندان های آسیاب مورد استفاده قرار می گیرند. اما رنگ نقره ای آن، ظاهر دهان را تغییر داده و افراد تمایلی به استفاده از آن ندارند. 

پر کردن دندان با کامپوزیت: اگر می خواهید دندان هایی زیبا داشته باشید به سراغ کامپوزیت بروید. این ماده همرنگ سایر دندان های شماست. تنها ایراد آن استحکام کمتر و قیمت بیشتر آن نسبت به آمالگام است. اما اگر به روش لاینینگ مواد کامپوزیت روی دندان قرار بگیرد و لایه لایه با اشعه مخصوص خشک شود دوام و ماندگاری آن بالا می رود. 

پر کردن دندان با سرامیک: این ماده از پرسلن ساخته می شود. هم مقاومت بالایی دارد و هم رنگ آن مطابق سایر دندان هاست. تنها ایراد آن گرانی و قیمت بالای آن است.

https://drshamsdentist.com/%D9%84%D9%85%DB%8C%D9%86%D8%AA-%D8%AF%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D8%B4%D8%AA/

پر کننده گلاس آینومر: این مواد پر کننده تنها ۵ سال دوام می آورد. به همین دلیل برای دندان های شیری کودکان بسیار مناسب هستند. این ماده پر کننده، فلوراید آزاد می کند که به استحکام دندان کمک زیادی می شود. 

صفحه قبل 1 ... 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 صفحه بعد